VOOROORDELENNR 1.

MAMA EN... MAMA! Twee getrouwde vrouwenover vooroordelen

‘‘ Ze is zelfs haar baan verloren...’’

UIT ERVARING Wat maken wemee in het dagelijksleven en hoe gaan we er mee om?

I Have a Dream...

JANU

ARI 2

016

2NICOLE

EERSTE INDRUK TELT?

Twitter: @illusionikki Instagram: @Nicolejosephmusic

Nicole Joseph, hoofdredacteur

De eerste indruk is het belangrijkst. Ik ben daarom ook reuze benieuwd wat je verwachtte toen je naar de cover van dit blad keek. Blond haar, blauwe ogen en een... hoofddoek? Laat ik zeggen dat ik blij ben dat het je aandacht heeft getrokken, want ik wil het graag met jullie hebben over vooroordelen. Een onderwerp waar we maar niet uitgesproken over raken. Het raakt me en tegelijkertijd fascineert het me. Wat maakt nou dat de eerste indruk zo belangrijk is? Bedriegen onze ogen ons niet?

Nee, het is geen wetenschappelijk nummer. Wat ik zo belangrijk vind is ervaringen en emoties delen, over onderwerpen waar ieder mens mee te maken heeft. Vooral wanneer het invloed kan hebben op je eigen leven. Door het delen en uitspreken en niet door onze ogen ervoor te sluiten, kunnen wel elkaar helpen en ten slotte,

van elkaar leren.

Er is een plaats, in je hart en je weet dat het liefde heetEn op deze plaats kan het nog verlichter zijn dan morgen

en als je het echt hard probeerd, zul je ontdekken dat huilen niet meer nodig isJe zal voelen dat op deze plaats geen pijn of leed bestaat

Er zijn verschillende manieren om daar te komenAls je maar genoeg geeft om alles wat leeft

Maak een kleine plek maak een betere plek

Heel de wereld, maak het een betere plaatsvoor jezelf, voor mij, voor het gehele mensenlijk ras

Mensen zullen sterven als je niet genoeg om het leven geeftMaak een betere plek voor jou en voor mij.

Heal the world - Michael Jackson

vertaald door Nicole Joseph.

3NICOLE

INHOUDIn dit nummer...

Eerste indruk telt... Een kleine introductie!

Inhoud In dit nummer...

Mama en... mama! Twee getrouwde vrouwen over vooroordelen

Uit Ervaring... Drie verschillende mensen over hun ervaringen

I have a dream Mijn ideale toekomstbeeld

2

3

4

6

7

4

6

7

4NICOLE

MAMA EN...Jo Buijsman is negen jaar samen met Corina en sinds drie jaar

gelukkig getrouwd. Wonend op het kleine eiland Texel is het leven niet altijd even soepel gelopen als nu. Ik praat met Jo over haar ervaring met vooroordelen.

Toen ze nog maar net gescheiden was van haar ex-man had ze een gesprek op school over haar jongste zoon. Het was een beetje omslachtig, er moest het een en ander ondertekend worden, daarom had ze met een docent ergens afgesproken om dit te doen. Toen ze elkaar toen zagen was hij verbaasd toen hij haar zag, verteld Jo glunderend: ‘’Hij had verwacht dat ik een heel mannelijk persoon zou zijn, omdat hij natuurlijk wist dat ik met een vrouw ben.’’ Uiteindelijk hebben ze er heel erg om kunnen lachen.

ECHTE VRIENDEN

Op het moment dat ze gescheiden was is ze wel een aantal vrienden kwijtgeraakt. ‘’Een van mijn vroegere vriendinnen was zelfs bang voor mij, dat ik haar leuk zou vinden of aan zou raken’’ zucht Jo hoofdschuddend, ‘’dan kom je er wel achter wie je echte vrienden zijn.’’ Ze vertelt ook over Corina. Toen die vroeger te stappen ging met haar beste vriendin keken anderen haar soms echt met een scheef gezicht aan. Sommigen hebben letterlijk gevraagd wat voor ‘dijk’ er nu weer mee uit was gegaan.

Niet alleen in hun persoonlijke leven hebben vooroordelen een negatieve rol gespeeld, ook op Corina haar werk hebben dergelijke bevindingen hun tol geëist. Toen ze nog bij de dienst parkeerbeheer in Amsterdam werkte, vond ze een collega van haar destijds leuk en dat was andersom ook zo. Maar hun leidinggevenden kwamen hierachter. Ze werden achtervolgd en zo dusdanig getreiterd dat ze uiteindelijk allebei hun baan zijn verloren.

Dan schiet Jo ineens een andere, fysieke herinnering te binnen. Ze verteld dat ze aan het winkelen was met Corina, in Almere. ‘’Daar kreeg ik, en dat was echt expres, keihard een bal tegen m’n gezicht geschopt!’’ Ze trekt een pijnlijk gezicht terwijl ze verder verteld: ‘’We liepen hand in hand en blijkbaar konden deze jongens daar niet mee omgaan’’.

‘POTTENKIEKEN’

Toch lijkt het de vrouwen hun geluk niet in de weg te staan. Ze zijn namelijk op hetzelfde eiland getrouwd en blijven wonen. Jo verteld hoe haar hedendaagse ervaringen op het eiland zijn. ‘’Als we hand in hand lopen zijn we net een wandelende attractie, zo voelt dat ook. Eigenlijk zou ik er geld voor moeten vragen!’’ We schieten samen in de lach en ik besef me ineens goed hoe belachelijk het ook eigenlijk is. ‘’We hebben zelfs een keer in een ander dorp gehad dat er een groep kinderen stond te ‘pottenkieken’ bij het raam.’’ Schiet Corina plotseling te binnen. Gelukkig konden ze er beiden wel om lachen. Dan blijkt dat vooroordelen soms ook wederzijds kunnen zijn: ’’We hadden wel verwacht dat met luilak onze ramen helemaal besmeurd zouden worden maar we hebben eigenlijk nergens last van gehad’’.

Tijdens ons gesprek ben ik er wel achter gekomen dat Jo een schop van de ezel wel kan verdragen: ‘’Het interesseert mij eigenlijk helemaal niets. Als mensen bij beoordelen op mijn geaardheid dan hoef ik ze niet als vriend te hebben’’.

MAMA!

KIEZEN VOOR MEZELF

Dan borrelt mijn eigen nieuwsgierigheid op. Omdat Jo eerst voor lange tijd met een man getrouwd was, vraag ik haar of ze al die tijd diep vanbinnen al gevoelens voor vrouwen heeft gehad. ‘’Nee, ik werd op slag verliefd. Als Corina een man was, zou ik ook voor haar gevallen zijn!’’ Haar ogen glinsteren terwijl ze me dit vertelt en ik kan mijn eigen glimlachen niet onderdrukken. ‘’Wij geloven dat je niet op een geslacht valt maar op iemands persoonlijkheid.’’

Ik praat met Jo over feit dat sommige mensen de stap niet durven te zetten bij elkaar te komen omdat ze bang zijn voor reacties van de buitenwereld. Jo antwoord: ‘’Ja, dat heb ik in het begin ook wel heel even gehad. Ik dacht toen: Waarom val ik nou ineens op een vrouw? maar daar moet je gewoon niet te lang bij stil staan.’’ Het is natuurlijk uiteindelijk haar keuze, verteld ze mij, en haar leven. Wel was ze heel bang dat haar kinderen belast zouden worden hierdoor. Ik kan aan haar zien dat ze dit moeilijk vind. ‘’Toch moet je op zo’n moment ook voor jezelf kunnen kiezen.’’ Ze heeft van deze situatie geleerd echt zichzelf te zijn. Ondanks dat de vrouwen veel ellende hebben moeten doorstaan, hebben ze er beiden geen moment spijt van gehad. ‘’Niet iedereen is het ermee eens geweest en dat is prima. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest!’’

ADVIES

Als ik haar vraag wat ze anderen zou aanraden hoeft ze niet lang na te denken: ‘’Volg je gevoel, maar forceer niets. Neem je tijd en geef elkaar ook de tijd om je gevoel een plekje te geven, en bovenal, laat niemand anders je gevoel beïnvloeden want het is tenslotte jouw leven. Niemand kan voor jou bepalen wat je voelt.’’ Ik knik instemmend. Er verschijnt een grimmig lachje op haar gezicht als ze verder gaat: ‘’Stel je maar eens voor dat je tegen een hetero jongen zegt dat hij beter op jongens zou kunnen vallen. Dat klopt dan toch ook niet?’’

‘‘Als Corina een man was, zou ik ook voor

haar gevallen zijn!’’

UIT ERVARING...Wat maken we mee in het dagelijks leven? Wat krijgen we allemaal naar ons

hoofd geslingerd en hoe gaan we er vervolgens mee om?

Ik ben zelf hindoestaans en de meesten in mijn omgeving weten dat. Ik hoor vaak: ‘‘drink jij wel?’’ of, ‘‘jij wordt later toch uitgehuwelijkt? ‘‘Dit soort vragen horen helemaal niet bij mij. Ik snap dat ze dit vragen, zij hebben hier waarschijnlijk niet veel ervaring mee. Ik probeer dan ook gewoon normaal te antwoorden en erom te lachen. Ze vragen het tenminste, in plaats

van ergens maar vanuit te gaan. Dat adviseer ik anderen ook. Lach om de vooroordelen, neem ze niet serieus. Iemand die je echt wil leren kennen stelt vragen die je gewoon eerlijk kunt beantwoorden. Vooroordelen zijn vaak niet handig, maar menselijk. Het helpt ons mensen inschatten en het is toch een manier zelfbescherming.

‘‘Jij wordt later toch uitgehuwelijkt?’’Elilini Ananthakumaran

Mijn hele leven heb ik al te maken met vooroordelen. Ik kleedde me anders dan anderen: zweetbandjes, vingerloze handschoenen, sjaaltjes, armwarmes etc. Ik kreeg al snel het label “emo” of “gothic”. Op een dag, ging er een groepje jongens om mij heen staan.

“Doe die bandjes eens af!” Riepen ze. Ik vroeg hen waarom. “Polscontrole,” zeiden ze, “We willen je polsen controleren op krassen, omdat je emo bent. Emo’s snijden zichzelf in hun polsen.” Later kwamen ze weer: “Polscontrole!” Ik keek naar de grond en

zei: “Jongens, ik heb iets gedaan, willen jullie het zien?” De jongens knikten. Ik knoopte mijn sjaaltje los “Ik heb sterretjes op mijn arm getekend, pas op, Ik denk dat het besmettelijk is!’’ Eerst bleven ze perplex staan, daarna moesten ze erom lachen!

‘‘Omdat je emo bent, emo’s snijden zichzelf’’Iris Dorst

Het was een spannend moment, toen ik uit de kast kwam. Ik had al veel verhalen gehoord over vooroordelen, wat me tegelij-kertijd ook bang maakte. Vooral de vooroor-delen dat er bij de homo’s meer verkrach-ting plaatsvond, (daar is natuurlijk niets van waar). Veel mensen beweerden ook dat ho-mo’s op iedereen verliefd worden en dat het

een cultuur van vreemdgaan en verraad is. Het is allesbehalve dat. Ik ben in ieder geval super trots op mezelf dat ik uit de kast ben gekomen en ik wil niets liever dan met de we-reld delen hoe geweldig deze geaardheid is.

‘‘Mensen beweerden dat het een cultuur van

vreemdgaan en verraad is’’Koen Hollander

6NICOLE

I have a dream...Hoe ik de toekomst zie? Nou ja, mijn ‘droom’ toekomst. Wat dat betreft ben ik een echte ras optimist. De wereld ziet er in ieder geval heel anders uit dan nu.

Doordat alle auto’s elektrisch zijn (thank god, eindelijk!) en de bossen weer rijkelijk aangroeien dankzij verschillende projecten Niet alleen de smerige fabrieken hebben plaatsgemaakt voor groen gras en heldere We betalen niet meer met de euro, want dat hele Europa-verhaal is al helemaal in de soep gelopen. De grenzen zijn trouwens ook niet meer wat ze geweest zijn, nu zijn ze open voor iedereen. Niemand had ooit gedacht dat het de juiste keuze was om de grenzen open te gooien. Ik wist het natuurlijk altijd al, mensen hebben net als dieren, ruimte nodig. Door ruimte voor elkaar te creëren kunnen we elkaar wat meer laten. Er zijn nog steeds geloven en culturen, natuurlijk, maar eindelijk staan we er voor open om van elkaar te leren in plaats van elkaar uit te sluiten. De een is niet meer beter dan de ander, we gedragen ons in ieder geval niet meer zo. Het belangrijkst is nog wel dat we doordat we elkaar de ruimte geven, elkaar eindelijk accepteren en toelaten, weeindelijk eenwereld ge-worden zijn.

‘‘We staan ervoor open van elkaar te leren in

plaats van elkaar uit te sluiten’’

We stellen onze eigen belangen niet meer boven dat van de ander en daarom voelen we ons ook veiger. Er zijn al jaren geen terreur aanslagen meer geweest, zelfs geen bedreigingen. Het nieuwe onderwijssysteem werpt haar vruchten af; wie had ooit gedacht dat we dit alles konden bereiken

door simpelweg alle culturen en religies bespreekbaar te maken in

het nieuwe wereldkunde. Ik mag met trots zeggen

dat Nederland geen ‘kikkerlandje’ meer is. Het is namelijk een deel. Een deel van de wereld, net meer. We zijn allemaal wereldbewoners. Toch?

7NICOLE

Mens wat ben je mooi!